Barber’s Music: Σάκης Τσιτομενέας
Η μουσική ξεκουράζει, ταξιδεύει, διασκεδάζει, αποκαλύπτει, επιβάλλει, μαθαίνει, γιορτάζει και απογειώνει όλα τα συναισθήματα. Βρίσκουμε τους DJs της πόλης και τους ζητάμε να μας μιλήσουν για το δικό τους μουσικό ταξίδι.
Από τη Δώρα Μάστορα
Ο Σάκης Τσιτομενέας δεν είναι μόνο ένας από τους dj της πόλης αλλά ένας από τους πιο σημαντικούς μουσικούς παραγωγούς του En Lefko 87,7. Επιπλέον, είναι ο λόγος για να περνάω όμορφα και ξεκούραστα κάθε απόγευμα που βρίσκομαι στην κίνηση ακούγοντας την ήρεμη, καθησυχαστική φωνή του. Μοιράζοντας τον χρόνο του στην μουσική και τον κινηματογράφο, ο Σάκης έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερη οπτική για να βλέπει την ζωή, την πόλη τον κόσμο. Κάθε συζήτηση μαζί του είναι απολαυστική.
Σάκη, ποιoς είσαι και τι κάνεις σ’ αυτή την πόλη;
Είμαι ένας εραστής των ήχων και των εικόνων, που στάθηκε τυχερός ώστε να γίνει και εργάτης τους.
Μουσική και κινηματογράφος είναι ένα για σένα. Σε τι έχεις μεγαλύτερη αδυναμία; Τι δε θα μπορούσες να αποχωριστείς ποτέ επαγγελματικά;
Υποθετικό δίλημμα που μου έχει τεθεί πολλές φορές και κάθε φορά με τρομάζει. Εύχομαι να μην χρειαστεί να απαντήσω στ’ αλήθεια, γιατί θα δυσκολευόμουνα πάρα πολύ. Στη ζωή μου, το ένα συμπληρώνει το άλλο και δε θα μπορούσα να την φανταστώ χωρίς ένα από τα δύο.
Φανταζόμαστε ότι έχεις ζήσει διάφορες μουσικές τάσεις και εποχές. Υπάρχει κάποιο είδος μουσικής που σε έχει επηρεάσει περισσότερο από τ’ άλλα;
Έχω περάσει κατά καιρούς πολλές μουσικές «φάσεις», από την jazz και τις μουσικές του κόσμου, μέχρι την electronica. Η κάθε μία, απλά μου άνοιγε το μυαλό και τα αυτιά για να περάσω στην επόμενη.
Πες μας δύο ταινίες με μουσική που αξίζει να δούμε αυτή την περίοδο
Σκέφτομαι τις τελευταίες μέρες ότι θα ήθελα πολύ να ξαναδώ δύο αγαπημένες μου και πολύ διαφορετικές μεταξύ τους, μουσικές βιογραφίες: Το AMADEUS του Milos Forman από το 1984 και το BIRD του Clint Eastwood από το 1988. Η διάνοια, η μεγαλοφυΐα, το πάθος, δύο διαφορετικές εποχές, δύο διαφορετικές μουσικές, μία κοινή κατάληξη. Σε κάνει να σκεφτείς…
Πιστεύουμε ότι σαν λάτρης των ταινιών και της μουσικής, θα προσέχεις ιδιαίτερα τα soundtrack. Πες μας κάποιο που σου έρχεται στο μυαλό αυτήν την εποχή.
Αν διάλεγα ένα soundtrack για να «ντύσω» μουσικά αυτές τις μέρες, αυτό θα ήταν το soundtrack του 12 MONKEYS. Θεωρώ ιδιοφυή τον τρόπο που ο συνθέτης Paul Buckmaster κατάφερε να μετατρέ- ψει ένα τόσο παθιασμένο και ερωτικό είδος μουσικής όπως το tango (και μάλιστα το tango του Astor Piazzola) σε κάτι τόσο τρομακτικό.
Σου αρέσουν τα σύγχρονα μπαρμπέρικα; Τα επισκέπτεσαι; Τί είδους μουσική θα έπαιζες σε ένα ανάλογο χώρο. Τι πιστεύεις ότι ταιριάζει καλύτερα;
Στο μπαρμπέρικο που επισκέπτομαι τον τελευταίο καιρό στα Εξάρχεια, παίζει ο Εn Lefko 87,7. Στο μπαρμπέρικο ενός καλού φίλου, στο Κολωνάκι, παίζουν βινύλια από την προσωπική του συλλογή με soul, jazz και funk. Aν έκανα ένα dj set σε μπαρμπέρικο (να, μια καλή ιδέα) θα έβαζα μουσικές από ταινίες.
Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;
Να συνεχίσω να ζω. Με αγαπημένους ανθρώπους, ήχους και εικόνες.
Πες μας την αγαπημένη σου ταινία ή την αγαπημένη σου ατάκα από ταινία.
“Η Μέρα της Μαρμότας”. Που νομίζω ότι πολλοί από εμάς, τη ζήσαμε την εποχή της καραντίνας. “After all, tomorrow is another day” (Όσα παίρνει ο Άνεμος, 1939).
