FATHER & SON: Το πιο όμορφο, της ζωής, ταξίδι

Ο Μέλιος Κατσαμάκης, μουσικός και εργαζόμενος σε ανθρωπιστική οργάνωση, μπορεί να μην είχε σκεφτεί ποτέ να γίνει πατέρας αλλά σίγουρα ήθελε. Γι’ αυτό και όλα κυλάνε όμορφα στην σχέση του με τον γιο του που δεν έχει ακόμα κλείσει τα δυο του χρόνια. Εξάλλου, βρίσκονται ακόμα στην αρχή.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΩΡΑ ΜΑΣΤΟΡΑ, ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ

Μέλιο, ποιός είσαι και τί κάνεις σ αυτή την πόλη;

Είμαι μουσικός και εργάζομαι και στα ιατρεία μιας ανθρωπιστικής οργάνωσης. Με την μουσική και κυρίως με την τρομπέτα ασχολούμαι επαγγελματικά με συνεργασίες όπως ο Κωστής Μαραβέγιας, ο Νίκος Πορτοκάλογλου, ο Γιάννης Κότσιρας, ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος και άλλοι. Στην ανθρωπιστική οργάνωση έχω διοικητική θέση στα εξωτερικά της Ιατρεία τα οποία απευθύνονται σε όλες τις ευαίσθητα κοινωνικές ομάδες.

Πόσο εύκολο είναι να μεγαλώνεις παιδί στην πόλη; Έχει περισσότερες ευκολίες ή δυσκολίες από την επαρχία;

Το να μεγαλώνεις παιδί από μόνο του είναι δύσκολο αλλά και ταυτόχρονα πολύ όμορφο. Είτε το μεγαλώνεις στην επαρχία, είτε στην Αθήνα. Η πόλη έχει μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας διότι όλες οι οικογένειες μένουν περισσότερες ώρες στο σπίτι και οι ασχολίες τους, αν εξαιρέσεις τα Σαββατοκύριακα, περιορίζονται σε κλειστές τύπου δραστηριότητες άρα και λιγότερες επιλογές.

Στην επαρχία έχεις την δυνατότητα της καθημερινής επαφής με την φύση και σαφώς περισσότερο χρόνο με την οικογένειά σου. Τον σημαντικότερο ρόλο, όμως, παίζει ο πραγματικά ωφέλιμος χρόνος που θα περάσει ένας γονιός με το παιδί του είτε είσαι στη Νέα Υόρκη είτε είσαι στην Κόνιτσα. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό που πραγματικά θέλει ένα παιδί πέρα από τα βασικά (στέγη, φαγητό, υγεία, μόρφωση) είναι το να περνά καθημερινά χρόνο με την οικογένειά του και μεγαλώνοντας με τους φίλους του.

Περίμενες τη στιγμή να γίνεις πατέρας; Όταν τελικά συνέβη, άλλαξε η βαρύτητα της έννοιας  «πατέρας» για σένα;

Δεν μπορώ να πω ότι περίμενα να γίνω πατέρας. Αυτό που μπορώ να σου πω με σιγουριά είναι ότι ήθελα να γίνω πατέρας. Δεν πιστεύω ότι νιώθει κανείς πολύ σίγουρος για τον εαυτό του όταν έρχεται αντιμέτωπος με μία εγκυμοσύνη.

Φυσικά και άλλαξε η βαρύτητα της λέξης πατέρας. Όχι προς εμένα και προς τον γιό μου αλλά προς εμένα και τον δικό μου πατέρα. Ξέρεις, αναθεωρείς πολλά πράγματα όταν γίνεσαι γονιός για εσένα τον ίδιο αρχικά και έπειτα για τους γύρω σου. Σκέφτεσαι τα πράγματα με δύο τρόπους πια. Με την ωριμότητα του γονιού και ταυτόχρονα με την ανεμελιά του παιδιού και όλα αυτά γίνονται με έναν φυσικό τρόπο. Σαν να ήσουν φτιαγμένος για αυτό τον σκοπό και αυτό πριν σου συμβεί, δεν σου περνούσε καν από το μυαλό.

Έχεις κάποια μέρα της εβδομάδας που ασχολείσαι εξ ολοκλήρου και μόνο με τον γιο σου; Γενικά βρίσκεις χρόνο για να καλλιεργείς την δική σας, μοναδική σχέση;

Περνώ πολλές ώρες και ημέρες με τoν γιό μου. Δεν έχω καλύτερο από το να γυρίζω σπίτι και να αρχίζουμε αμέσως το παιχνίδι. Πολλές είναι οι φορές που γυρίζεις σπίτι πολύ κουρασμένος από την απαιτητική καθημερινότητα αλλά ο μικρός είναι το αντίδοτο για όλα τα δύσκολα του έξω κόσμου. Άλλωστε πιστεύω ότι πιο πολλά μαθαίνεις κανείς από το παιδί του, παρά το παιδί του από αυτόν.

Έχεις πολύ καλή σχέση με τη μουσική. Θα παρακινήσεις τον γιο σου ν’ ακολουθήσει αυτό τον δρόμο; Θα ήθελες κάποια στιγμή να βρεθείτε στο ίδιο stage ή ακόμα και στην ίδια μπάντα;

Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να ασχοληθεί με την μουσική αλλά να το κάνει γιατί του αρέσει και γιατί θα το αγαπήσει. Η μουσική σε επαγγελματικό επίπεδο φθάνει τα όρια του πρωταθλητισμού και χάνει την μαγεία της. Μουσική παίζεις γιατί να εκφραστείς μέσω αυτής και όχι γιατί είσαι καλός σε κάποιο μουσικό όργανο. Σου είναι απλά μια έμφυτη ανάγκη όπως όλες οι τέχνες.

Θα ήθελα να τον δω με την μπάντα του αν τελικά επιλέξει να ασχοληθεί με την μουσική  αλλά όχι να παίξουμε παρέα. Όταν παίζεις με τους γονείς σου πάντα θέλεις να αποδείξεις ότι είσαι καλός και εμένα δεν με ενδιαφέρει να μου αποδείξει τίποτα. Αν τον κάνει χαρούμενο εμένα μου φθάνει.

Από την δική σου εμπειρία και απ’ όσα ζεις μέσα από την δουλειά σου, έχεις καταλήξει σε τι έχει ένα παιδί αληθινά ανάγκη;

Είναι μικρή η εμπειρία μου για να σου απαντήσω σε μια τόσο σημαντική ερώτηση. Στην παρούσα φάση σίγουρα έχει ανάγκη την αγάπη, την φροντίδα, τα χαμόγελα, τα παιχνίδια, την εξερεύνηση των πάντων και ελπίζω εγώ και η Βασιλική, η σύζυγος και μητέρα του, να του τα παρέχουμε απλόχερα. Η δουλειά μου με έχει βοηθήσει να βλέπω τα πράγματα πιο ουσιαστικά και να εστιάζω σε συναισθήματα αντί των υλικών αγαθών. Η θεραπεία των πάντων, τελικά, είναι η αγάπη και ας ακούγεται αυτό σαν ένα μεγάλο κλισέ.

Θεωρείς ότι υπάρχει κάποια μυστική συνταγή για τους πατέρες του κόσμου ή βιώνοντας την πραγματικότητα, μαθαίνεις να βρίσκεις λύσεις για τα πάντα;

Δεν υπάρχει καμία μυστική συνταγή. Ο καθένας το βιώνει διαφορετικά. Δεν μαθαίνεται το να είσαι γονιός. Η φύση σε οδηγεί από μόνη της αρκεί να θέλεις να την ακούσεις.

Τι θα ήθελες να πάρει ο γιος σου από εσένα και σε τι φοβάσαι ότι μπορεί να σου μοιάσει; Δεν ξέρω για τι είμαι περήφανος και θα ήθελα να μου μοιάσει ο γιός μου. Δεν έχω κάνει ακόμη τον απολογισμό μου για αυτή τη ζωή, μικρός είμαι ακόμη. Ξέρω όμως σε τι σίγουρα δεν θα ήθελα να μου μοιάσει. Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να έχει το άγχος μου. Κάτι το οποίο όσο και αν έχω προσπαθήσει δεν έχω καταφέρει από να το αποβάλλω από την καθημερινότητά μου.

Τι θα έλεγες σε κάποιον που σκέφτεται να γίνει πατέρας;

Δεν μπορώ να δώσω συμβουλές στον οποιοδήποτε σκέφτεται κάτι τέτοιο. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι πρόκειται μια μεγάλη ευθύνη και προτού το επιλέξει, οφείλει να το έχει σκεφθεί πολύ καλά. Δεν είναι καθόλου απλό και εύκολο το να μεγαλώνεις ένα παιδί αλλά είναι ταυτόχρονα και το πιο όμορφο ταξίδι της ζωής.