Man with dogs: Δύο είναι πάντα καλύτερα

Ο Αλέξανδρος έχει δυο υπέροχα «λουκανικάκια» και κάνει ό,τι περνάει από τα χέρια του για να περνάνε καλά μαζί του.

Από την Δώρα Μάστορα

Ο ηθοποιός Αλέξανδρος Παπαϊωάννου συγκατοικεί με δύο υπέροχα Dachshund, τα παιδιά του, περνάει υπέροχα μαζί τους και όλα δείχνουν πως ακόμα καλύτερα περνάνε οι δυο υπέροχες κυρίες με τις πανέμορφες μουσούδες τους.

Αλέξανδρε ποιος είσαι και τι κάνεις σε αυτή την πόλη;

Λοιπόν, είμαι ο Αλέξανδρος και είμαι ηθοποιός, τώρα σε αυτή την πόλη ούτε κι εγώ ξέρω ακόμα τι κάνω, αλλά το ψάχνω και πιστεύω ότι είμαι σε πολύ καλό δρόμο.

Ένα dachshund βρέθηκε στην ζωή σου. Πως συνέβη αυτό; Πόσα χρόνια είστε μαζί;

Με την Λουκία είμαστε μαζί σχεδόν τέσσερα χρόνια τώρα. Η αγάπη μου για τα Dachshund ξεκίνησε από τον πατέρα της και σκυλί του φίλου μου του KostisVonKas, τον Μένιο. Όταν τον είδα, ήταν αυτό που λέμε έρωτας με την πρώτη ματιά. Κάποια στιγμή είχα πει στον Κωστή ότι θα ήθελα να με έχει υπόψη του όταν ζευγαρώσει ο Μένιος, γιατί θα ήθελα ένα τέτοιο όμορφο πλάσμα στη ζωή μου. Έτσι, δυο χρόνια αργότερα χτύπησε το τηλέφωνό μου, και μου ανακοίνωσε ότι η Λουκία γεννήθηκε. Κάπως έτσι ξεκίνησε η κοινή μας ζωή. Δυο χρόνια μετά, θέλοντας να ζευγαρώσω τη Λουκία για να έχει μια παρέα, βρήκα τον πιο όμορφο και ιδιαίτερο κύριο που θα μπορούσε να υπάρχει σε Dachshund, ένα πανέμορφο Dapple Dachshund (τρίχρωμο) τον Ερμή, το σκύλο του πλέον πολύ καλού μου φίλου Μιχαήλ Ανδρουλιδάκη. Κάπως έτσι φτιάξαμε τη δική μας οικογένεια, η Λουκία, η Μάρθα κι εγώ!

Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής της ράτσας;

Τα Dachshund είναι από τα πιο έξυπνα και πεισματάρικα σκυλιά, ισχυρογνώμονες, ενώ μπορούν να κάνουν τα πάντα για να σου τραβήξουν την προσοχή. Γενικά είναι πολύ συντροφικά σκυλιά και τους αρέσει το παιχνίδι. Το κακό με αυτή τη ράτσα είναι, ότι είναι πολύ λαίμαργα και πρέπει να προσέχεις συνέχεια μην παχύνουν γιατί έχουν προβλήματα με την σπονδυλική τους στήλη λόγο σωματοδομής, πολύ συχνά φτάνουν μέχρι και στην παράλυση των κάτω άκρων. Είναι τόσο σύνηθες φαινόμενο σε αυτή τη ράτσα που πλέον η ασθένεια έχει πάρει το όνομα τους «η παραλυσία των Dachshund».

Ποια είναι η σχέση σου μαζί του; Χρειάστηκες να προσαρμόσεις την ζωή σου στις συνήθειες του;

Η σχέση που έχουμε πλέον με τα κορίτσια, όσο και να ακούγεται αστείο σε αυτούς που δεν έχουν κάποιο κατοικίδιο ή απλά το έχουν για να υπάρχει κάτι ζωντανό μέσα στο σπίτι, είναι αυτή «πατέρα-παιδιού». Γιατί από τη στιγμή που έρχονται στη ζωή σου, αλλάζει όλη, εσωτερικά και εξωτερικά. Δεν μπορείς πλέον να μη βγεις μια μέρα από το σπίτι γιατί έτσι θέλεις, δεν μπορείς να πάρεις delivery να τα ταΐσεις γιατί ξέχασες να πας στο Pet Shop να πάρεις την τροφή τους και τελείωσε, δεν μπορεί να έρθει κάποιος στο σπίτι ο οποίος δε συμπαθεί ή έχει αλλεργία στα κατοικίδια, δεν πας Καν διακοπές κάπου που δεν μπορούν να φιλοξενηθούν κατοικίδια. Άρα αναπόφευκτα προσαρμόζεσαι, όχι μόνο σε συνήθειες τους, αλλά χτίζεις όλη τη ζωή σου με βάση το κατοικίδιο σου.

    Ταξιδεύετε μαζί; Ποια tips μπορείς να μας δώσεις για ένα όμορφο ταξίδι με ένα κατοικίδιο;

Φυσικά και ταξιδεύουμε μαζί, πάμε διακοπές μαζί. Προς το παρόν έχουμε ταξιδέψει με αμάξι και πλοίο, επόμενος στόχος είναι το αεροπλάνο. Για να έχεις ένα όμορφο και καλό ταξίδι, καλό θα ήταν να μην έχει φάει για κάποιες ώρες πριν από αυτό. Κατά τη διάρκεια να έχει την κουβέρτα και τα παιχνίδια του για να απασχολείται. Αν είστε με αμάξι συχνές στάσεις για μικρές βόλτες και νερό αν χρειάζεται, σακούλες για τα κόπρανα και πτυσσόμενο μπολάκι νερού αν θέλετε να μην κουβαλάτε μεγάλα μπολ.

Τι πρέπει να γνωρίζει κάποιος που θέλει να βάλει στην ζωή του ένα σκυλάκι;

Πρέπει να γνωρίζει ότι δεν είναι κάτι αστείο, ότι δεν το παίρνουμε και μετά αν δεν μας κάνει μπορούμε να το επιστρέψουμε πίσω ή να το δώσουμε κάπου ή στη χειρότερη να το πετάξουμε στο δρόμο. Η ζωή ενός σκυλιού ισούται με τι ζωή ενός παιδιού, είναι πιο έντιμο να πούμε ότι: “εγώ δεν μπορώ να πάρω μια τέτοια ευθύνη”.

    Αγαπούν οι Έλληνες τα ζώα; Βλέπεις κάποια σημαντική αλλαγή στις δράσεις και την συνείδηση τους τα τελευταία χρόνια;

Οι Έλληνες όσο κι αν ακουστεί κάπως αυτό που θα πω, δεν αγαπούν τα ζώα γενικά, “συμπαθούν επιλεκτικά”, δηλαδή κάποιος που θα έχει εάν “σκυλάκι” θα χαρεί και θα παίξει μαζί του όταν το δει, ή και στην καλύτερη θα το φιλοξενήσει αν οι ιδιοκτήτες του φύγουν για κάποιο ταξίδι, αλλά ταυτόχρονα ο ίδιος άνθρωπος δε θα τρέξει να πάει μια χτυπημένη γάτα στο πλησιέστερο κτηνιατρείο για να της σώσει τη ζωή. Καλώς ή κακώς κάπως έτσι έχουν τα πράγματα γενικά γύρω μας. Η αντιμετώπιση των ανθρώπων απέναντι στα δικά μου σκυλιά, είναι ένα πολύ μεγάλο χαρακτηριστικό της παιδείας μας και του ότι δεν ξέρουμε πως να συμπεριφερόμαστε απέναντι στα ζώα. Ο κόσμος είναι αγενής, δε σε ρωτάει για να τα χαϊδέψει, κάνουν σαν τρελοί όταν τα βλέπουν με αποτέλεσμα να τα φοβίζουν. Έχουν έναν επιθετικό ενθουσιασμό που μόνο τα αντίθετα αποτελέσματα φέρει. Τώρα, αν ρωτήσεις κάποιον που χαϊδεύει το σκυλί σου ενώ σε έχει αγνοήσει επιδεικτικά: «Συγγνώμη δε θα έπρεπε να πάρεις την άδεια μου για χαϊδέψεις το σκυλί μου;» σου απαντάνε με απόλυτη φυσικότητα «Ξέρω εγώ! Είχα κι εγώ σκυλί». Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να πηγαίνουμε να χαϊδεύουμε τα σκυλιά αν δε ρωτήσουμε πρώτα τον ιδιοκτήτη τους, κυρίως επειδή δεν γνωρίζουμε πως μπορεί να αντιδράσει ένα άγνωστο σκυλί. Επίσης, μπορεί να βρίσκεται σε εκπαίδευση, να είναι τιμωρία και να μην πρέπει να το χαϊδέψεις, ή μπορεί παρά πολύ απλά ο άλλος να μη θέλει να χαϊδέψεις το σκυλί του, είναι τόσο απλό. Δεν είμαι ο κατάλληλος για να μιλήσω για δράσεις που μπορεί να κάνουν οι φιλοζωικές ή ο οποιοσδήποτε ιδιώτης. Λόγω εργασίας και έλλειψης χρόνου, αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να φροντίζω όσο το δυνατόν καλύτερα τα κατοικίδια που βρίσκονται στον κοντινό μου περιβάλλον. Από την άλλη, με τόσες φιλοζωικές, τόσες δράσεις και τόσα Bazaar που γίνονται, εγώ αναρωτιέμαι πώς έχουμε ακόμα τόσα αδέσποτα, οι φιλοζωικές έχουν κακές εγκαταστάσεις και τα σκυλιά υποφέρουν αντί να είναι καλύτερα.

    Τι έχεις διδαχθεί από την σχέση σου μαζί του;

Μαθαίνεις παρά πολλά πράγματα από αυτά τα πλάσματα και πρώτα -πρώτα τον εαυτό σου, ό,τι δυσκολία αντιμετωπίζεις εσύ στη συναναστροφή σου με το σκυλί σου, την ίδια δυσκολία αντιμετωπίζουν οι άλλοι άνθρωποι γύρω σου με σένα. Άρα αν θέλεις να εξελιχθείς σαν άνθρωπος και σαν προσωπικότητα και να δεις το τι είσαι στ’ αλήθεια, κοίτα το σκύλο σου. Επίσης, το βασικό είναι η υπομονή! Μεγάλη υπομονή, και υπομονή για τα πάντα, και πάλι υπομονή και λίγο υπομονή ακόμα και μετά καταλήγεις και υιοθετείς το γνωμικό “η υπομονή είναι αρετή” γιατί δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς όταν σου έχει φάει το στρώμα που μόλις αγόρασες, έχει κάνει ακαθαρσίες στο καθαρό χαλί που μόλις έστρωσες, σου έχει κατουρήσει τον καναπέ και σου έχει φάει τα αγαπημένα σου παπούτσια μαζί ένα ζευγάρι κάλτσες που σου έχουν κάνει δώρο. Άρα υπομονή! (Ναι Μάρθα μου για σένα λέω…).

    Αν δεν είχες σκύλο με ποιο άλλο ζώο πιστεύεις ότι θα μπορούσες να αναπτύξεις στενή σχέση;

Δεν έχω πρόβλημα, κάποια στιγμή συγκατοικούσα με ένα σκύλο, μια γάτα και τρία χρυσόψαρα. Έχω επιλέξει να έχω σκυλί και όχι ιγκουάνα γιατί αγαπώ (πέρα από την αλληλεπίδραση που έχουμε) ότι μπορώ να πηγαίνω βόλτες μαζί τους, διακοπές, να τα έχω παντού και πάντα μαζί μου και φυσικά να κοιμόμαστε αγκαλιά.

    Τελικά ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου;

Στο αιώνιο ερώτημα θα απαντήσω Όχι! Γιατί έχω γνωρίσει και γάτες που είναι υπέροχες, και πολύ δεμένες με τα αφεντικά τους, άρα αυτό αυτόματα χαλάει την αποκλειστικότητα του σκύλου, όσο οδυνηρό κι αν είναι αυτό.