ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΚΡΟΖΩΙΑΣ

Αν υπάρχει το μυστικό της μακροζωίας τότε ο Anthony Mancinelli, ο μεγαλύτερος σε ηλικία μπαρμπέρης στον κόσμο, είναι ευλογημένος με αυτό.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΛΕΝΗ ΡΕΖΟΠΟΥΛΟΥ

Λένε ότι αν αγαπάς αυτό που κάνεις, τότε δεν θα χρειαστεί να δουλέψεις ούτε μια μέρα στη ζωή σου. Μέσα στη προσωπική μας αναζήτηση, όλοι ερχόμαστε αντιμέτωποι με το αιώνιο ερώτημα που τριγυρίζει ασταμάτητα στο κεφάλι μας: «ποιος είναι ο σκοπός μου; Τι πρέπει να κάνω σε αυτή την ζωή για να βρω την ευτυχία;». Ο Anthony Mancinelli είναι από τις τυχερούς, καθώς έδωσε απάντηση στο ερώτημα από πολύ μικρή ηλικία. Όσο για εσάς, αξίζει να διαβάσετε την ιστορία του και ίσως να μπείτε στη διαδικασία να βρείτε την δική σας απάντηση.

Ο Anthony Mancinelli ηλικίας 108 πλέον φέτος είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία μπαρμπέρης  και ναι, εργάζεται ακόμα! Γεννήθηκε στην Ιταλία το 1911 και η οικογένεια του μετακόμισε στη Νέα Υόρκη ότανήταν ακόμα 8 ετών. Ο ίδιος ξεκίνησε να μαθαίνει την τέχνη του barbering στην ηλικία των 12 ετών, σαν μέσο για να βοηθήσει την οικογένεια του. «Είχαν μείνει έκπληκτοι όταν τους είπα ότι επέλεξα να βοηθήσω, γιατί δεν μου είχαν ζητήσει ποτέ να το κάνω», αναφέρει ο Anthony. Η σκληρή δουλειά του απέδωσε και ο Anthony αγόρασε το πρώτο του μπαρμπέρικο στην ηλικία των 20. Όπως αναφέρει, κανείς δεν μπορούσε να το πιστέψει στην οικογένεια του, όμως, όλοι ήταν ιδιαίτερα χαρούμενοι.

Σήμερα ο Anthony Mancinelli έχει αναγνωριστεί ως ο μεγαλύτερος σε ηλικία μπαρμπέρης στον κόσμο από το Guinness Book of World Records, καθώς είναι ενεργός κουρέας εδώ και 96 χρόνια! Ακριβώς, ο Mancinelli, ο οποίος γίνεται 108 φέτος στις 2 Μαρτίου του 2019, δουλεύει από το 1923. Στην εποχή εκείνη Πρόεδρος των ΗΠΑ ήταν ο Calvin Coolidge, οι μπαρμπέρηδες προσέφεραν οδοντιατρικές υπηρεσίες, τα γνωστά bloodlettings με τις βδέλλες και πολλά ακόμη. Σήμερα μπορεί αυτές οι υπηρεσίες να μην παρέχονται πλέον, ευτυχώς για όλους μας, όμως ο Mancinelli έχει κρατήσει ακόμη τα εργαλεία για αυτές και δεν διστάζει να τα δείχνει στους περίεργους. «Είχα πάντα ένα βάζο με βδέλλες στον πάγκο μου, τις οποίες και έβαζα στο δέρμα των πελατών μου και εκείνες ρουφούσαν το αίμα. Εκείνη την εποχή όταν έκανα ένα κούρεμα έβαζα και μια βδέλλα σε ένα μαυρισμένο μάτι για να μειώσει το πρήξιμο, ή στο χέρι κάποιου που είχε υψηλή πίεση και πίστευε ότι πρόκειται να του πέσει» αναφέρει ο Mancinelli στην εφημερίδα των New York Times.

Ο ίδιος αναφέρει ότι η Αμερική ήταν η χώρα που του έδωσε την ευκαιρία να κάνει τα πάντα στη ζωή του. «Όλο το θέμα εξαρτάται από τον κάθε ένα, το τί θα αναλάβει να κάνει στη ζωή σου για να κάνει τα πράγματα καλύτερα για τον ίδιο και την χώρα του. Αυτή η χώρα μου έδωσε όλες τις ευκαιρίες που χρειαζόμουν». Επομένως, γιατί επέλεξε το barbering σε μια τόσο μικρή ηλικία;

Ο πατέρας του ήταν εργάτης σε εργοστάσιο κατασκευής τσόχας, έπρεπε να φροντίσει την σύζυγο, τα 7 του παιδιά και την μια του κόρη κερδίζοντας 25 δολάρια την εβδομάδα. Για αυτό και ο Mancinelli τους ανακοίνωσε ότι θα έβρισκε μια δουλειά. Ο πατέρας του τον ρώτησε τι είδους δουλειά θα κάνει και εκείνος απάντησε «Λοιπόν, αρχικά θα παραδίδω πρωινές εφημερίδες, μετά απογευματινές εφημερίδες και ύστερα θα δω αν μπορέσω να μάθω την δουλειά του κουρέα».

Ο Mancinelli λοιπόν, πήγε σε ένα από τα μπαρμπέρικα της γειτονιάς και ρώτησε τον ιδιοκτήτη αν μπορούσε να του μάθει τη δουλειά του κουρέα. Ο Joseph Turi αποδέχτηκε και έτσι ο Mancinelli ξεκίνησε να μαθαίνει και να δουλεύει δίπλα του. «Δεν ξέρω γιατί διάλεξα τη δουλειά του κουρέα. Νόμιζα ότι ήταν ένα καλό επάγγελμα και έτσι είπα στον εαυτό μου ότι θα το δοκιμάσω και θα δω αν θα μου αρέσει».

Εκείνη την εποχή ο Mancinelli σηκωνόταν στις 4 το πρωί καθημερινά για να παραδώσει τις πρωινές εφημερίδες, επέστρεφε σπίτι και στην συνέχεια πήγαινε στο σχολείο. Μετά το σχολείο παρέδιδε τις απογευματινές εφημερίδες και αργότερα περνούσε μερικές ώρες στο μπαρμπέρικο. Κατά τις 8 το βράδυ επέστρεφε σπίτι, έτρωγε και πήγαινε για ύπνο! Σίγουρα πρόκειται για ένα πολύ δύσκολο πρόγραμμα για οποιονδήποτε, στη περίπτωση όμως του 12χρονου Mancinelli είναι τουλάχιστον αξιοθαύμαστο.

Το 1930 έχοντας μάθει το επάγγελμα, ο Mancinelli άνοιξε το δικό του μπαρμπέρικο στην ηλικία των 19 ετών. Στην αρχή είχε δυο καρέκλες μέσα ενώ ο μοναδικός υπάλληλος ήταν ο ίδιος. Το μπαρμπέρικο ονομαζόταν «Anthony’s Barbershop». Πέντε χρόνια αργότερα ο Mancinelli παντρεύτηκε την Carmella Vetrano, με την οποία ήταν ευτυχισμένοι για 69 ολόκληρα χρόνια. Το 2004 η σύζυγος του απεβίωσε.

Σε περισσότερες από 9 δεκαετίες barbering, ο Mancinelli θυμάται μόνο έναν διάσημο να επισκέπτεται το μαγαζί του, τον ηθοποιό Ben Gazzara. «Είδε το κούρεμα ενός πελάτη μου, που ήταν φίλος του. Του άρεσε και ρώτησε ποιος του το είχε κάνει. Ο πελάτης μου τον έφερε εδώ και εγώ του έκοψα τα μαλλιά. Του άρεσε πολύ το κούρεμα και είπε ότι θα ξαναγυρίσει. Όμως την ίδια περίοδο είχε να δουλέψει σε μια ταινία. Μόλις επέστρεψε αρρώστησε και απεβίωσε και έτσι δεν τον είδα ξανά».

Ο Mancinelli αποδίδει τα πολλά χρόνια της ζωής του στο γεγονός ότι πάντα έκανε αυτό που αγαπούσε, τόσο επαγγελματικά όσο και προσωπικά. «Μου άρεσε η δουλειά μου και οι άνθρωποι που συναντούσα. Ήταν όλοι τους καλοί πελάτες για αυτό και έμεινα σε αυτή τη δουλειά. Και πρόκειται να παραμείνω εδώ μέχρι… να με φωνάξει ο Θεός!». Ακόμη και ο γιατρός του τον έχει ρωτήσει αν έχει κάποιο μυστικό για την μακροζωία του. Σε αυτό ο Mancinelli του απάντησε ότι αν το γνώριζε, θα το είχε πει στα αδέρφια του, οι οποίοι όλοι απεβίωσαν σε μικρή ηλικία. Ο πατέρας έφυγε στην ηλικία των 80 και η μητέρα του στα 70 της χρόνια. «Μια μέρα είπα στον γιατρό ότι μόνο ένας άντρας γνωρίζει το μυστικό. Εκείνος με ρώτησε ποιος ήταν αυτός και εγώ του απάντησα ότι είναι ο άντρας που κατοικεί πάνω. Αυτός μου έχει δώσει το μυστικό του, το οποίο δεν ξέρω γιατί το έδωσε μόνο σε εμένα και όχι στα αδέρφια μου. Διάλεξε εμένα, όμως δεν γνωρίζω τον λόγο. Ποτέ δεν προσπάθησα να κάνω κακό, για αυτό ίσως ο Θεός με ανταμείβει με μακρά ζωή. Δεν ξέρω γιατί, όμως αυτό είναι. Επομένως θα δω που θα με βγάλει».

Ο μπαρμπέρης τιμά τους γονείς και την αγαπημένη του σύζυγο καθημερινά, καθώς πριν πάει στη δουλειά πρώτα επισκέπτεται το νεκροταφείο. Ο ίδιος δεν παίρνει φάρμακα, δεν έχει χρειαστεί ποτέ γυαλιά και ακόμα οδηγεί μέχρι την δουλειά. Επίσης, δεν είναι καθόλου φαν της γυμναστικής! «Γυμνάζομαι, αλλά όχι ιδιαίτερα. Οι άνθρωποι πηγαίνουν για τρέξιμο, αλλά εγώ δεν το έχω κάνει ποτέ. Απλά κάνω φυσιολογικές ασκήσεις».

Ο Mancinneli ο οποίος ακόμα κόβει τα μαλλιά του μόνος του, δεν βλέπει κανένα λόγο να σταματήσει να δουλεύει. «Δεν έχω σκοπό να βγω στη σύνταξη, εκτός κι αν μου συμβεί κάτι. Κατά τα άλλα, είμαι ακόμα μπαρμπέρης. Νιώθω καλά, δεν έχω παράπονα. Η υγεία μου είναι καλή, δεν χρειάζεται να πηγαίνω στον γιατρό. Όλα είναι καλά».